Ogród

Volturi

-Do zobaczenia, ja pójdę się przejść -dodał po czym znikł.
Chciał pobyć chwilę całkiem sam. Tego mu trzeba było teraz.
Odwrócił się za siebie, po czym znalazł się w lesie.

Moderator

[z domu Edwarda i Belli]

Wbiegła do ogrodu i rozejrzała się. Nie mogła uwierzyć własnym oczom - nie było w nim żadnego wilkołaka.
- Rany, muszę trzeba ogłosić święto narodowe! Nasz dom wolny od sierściuchów.
I szybkim krokiem weszła do domu.

Quileute

[z pokoju Esme]
- Zdawało mi się, że słyszałam Zafrinę. Rose, nie widziałaś jej? - zapytała Esme - Hmm...no cóż, pójdę jej poszukać.

Quileute

-Witaj Esme...-ruszyła w kierunku wampirzycy uśmiechając się.

Quileute

-Och...Witaj Zafrino - Esme uśmiechając się podeszła bliżej i przywitała gościa - Cieszę się, że przyjechałaś, Ness bardzo a tobą tęskniła - zaśmiała się.

Quileute

-Mam nadzieję. Stęskniłam się za tą kruszynką.-uśmiechnęła się.
-Wszystko wporządku?-pyta siadając na ławce.

Quileute

- U nas tak - tylko nigdzie nie mogę znaleźć Belli -mruknęła siadając obok Zafriny.
- Jest u nas tez Maggie i Tanya - uśmiechnęła się promiennie. Uwielbiała, gdy ich domu był pełen ludzi -Tylko Maggie coś trapi, chyba tęskni juz za domem...A jak u ciebie? I twojej rodziny? -zapytała.

Quileute

-No cóż, Senna została na posterunku, chyba się zakochała, albo mam źle odczytałam jej nadmierne rozkojarzenie, a Kachiri ma do mnie dołączyć w najbliższym czasie. Esme wybacz, ale pójdę do siebie, a może zajrzę do Carlisle.-wytłumaczyła i skierowała się do domu.

Quileute

-To dobrze, że wszystko w porządku, szczególnie po...wizycie Volturi - zawisiła głos.
- Ja pójdę zobaczyć co u Nessie, od wczoraj jej nie widziałam - Esme uśmiechnęła się blado - Do zobaczenia, Zafrino.

Quileute

Weszła do ogrodu była w nim sama. Wszyscy byli w środku. Ale ona wolała pobyć chwilę sama czekając na Tanyę. Usiadła na huśtawce ukrytej pod drzewem i zaczęła się bujać choć nie sprawiało jej to tyle radości co kilka wieków temu...

Zimna Istota

No to sobie pochodzę po sklepach... - pomyślała.
W tym samym momencie zjawiłą się przed nią zafrina.

Quileute

-O już jesteś...-uśmiechnęła się.
-Chodźmy za nim się rozmyślę-podniosął się z huśtawki
i ruszyła za Tanyą.

Nocny Łowca

[z salonu Cullen'ów]
Kate wybiegła z domu. Wiedziała że zbyt ostro zareagowała, w późniejszym czasie miała zamiar przeprosić za swoje zachowanie zarówno Carlisla jak i Alice. Teraz jednak nie miała do tego głowy. Wiedziała że będą pytać ale nie sądziła że tak szybko. Teraz jednak musi sobie wszystko przemyśleć. Wróciła myślami do momentu kiedy wszysto się zaczęło: po niedoszłej walce z Volturi i śmierci Iriny bardzo szybko wyjechali na Alaskę. Wraz z Kate pojechał Garret i sama już w ty momencie wiedziała że stanie się on kimś ważnym w jej życiu. Jednak nie spodziewała się że będzie tak ciężko. Dotąd Kate była tzw. wolnym ptakiem, jedziła gdzie chciała troszczyła się tylko o siebie, najbliższe jej były siostry. Teraz czuła się stłamszona i chociaż bardzo go kochała potrzebowała czasami trochę samotności. To jest jeden problem, ale żeby o to kłócić się z Tanyą. Ona jako siostra powinna trzymać stronę Kate, a twierdziła że powinna się cieszyć że na swojej drodzę spotkała takiego faceta jak Garret, a nie marudzić. Kate miała żal do siostry że nawet nie nie próbowała wczuć się w jej sytuację, a teraz się cieszyła że nie spotkała Tanyi tutaj bo zbyt wiele było w niej goryczy.

Cullen

[z salonu]

Wyszedł powolnym krokiem na werandę. Usiadł na schodach i zaczął przeczesywać wzrokiem pobliski las.
-Nie ma jej tutaj.-pomyślał.
Wzdychnął sobie, wstał i poszedł w stronę swojej sypialni.

Volturi

[z garderoby]
Po krótkim biegu znalazły się w ogrodzie Cullenów.
Bella spojrzała zaniepokojona na Kate.
-Stało się coś poważnego?
Była naprawdę zmartwiona.