Salon

Moderator

- Im dłużej jej słucham, tym bardziej mi się podoba. - Wyszczerzył zęby w uśmiechu. Miał dobry nastrój, choć nie wszystko w jego życiu układało się teraz po jego myśli. Nie wiedział czemu mimowolnie się uśmiechał, może to wpływ słońca, które lubił, mimo, że nie mógł z niego korzystać jak ludzie, może dzięki przebywaniu z najbliższymi i luźnym pogawędkom.
- Wiecie, w szpitalu działo się w ostatnim czasie tak wiele, że trudno było połapać się w tym wszystkim. Narobiłem sobie zaległości w papierkowej robocie, w Forks grasuje jakiś wirus, wiele ludzi choruje. Kazali mi wrócić wreszcie do domu, bo muszę być osłabiony i mogę się zarazić. - Uśmiechnął się delikatnie, po czym przygaszonym tonem dodał - Jak ja nie lubię udawać kogoś, kim nie jestem, kiedy jestem potrzebny.
- Nie narzekaj Carlisle - Skarcił siebie i spojrzał w słońce.

Swan

Edward spojrzał na Carlisle'a.
- Myślałem,że odkąd Bella jest wampirem nie macie już takiego ruchu w szpitalu. - zaśmiał się Edward.
Bella spojrzała na niego spode łba. Była zła. Może nawet i wściekła. Jasper roześmiał się dźwięcznie. Carlisle do niego dołączył. Edward uśmiechnął się promiennie do Belli. Wampirzyca odwróciła wzrok.
- Oj przestań. - zaśmiał się po raz kolejny Edward i pocałował swoją żonę w polik.
Promienie słońca odważnie wpadały przez szklane drzwi. W polu ich rażenia znalazł się Jazz zaczął się iskrzyć.

Cullen

Jasper spojrzał na swoją rękę, która dotykała delikatnie strun gitary. Pięknie się iskrzyła w słońcu. Wyglądał teraz jakby był obrzucony małymi diamencikami. Uwielbiał siedzieć na słońcu i przyglądać się swojej skórze od tak dla zajęcia. Jego blizny także lśniły w promieniach i często mu przypominały o jego przeszłości. Ale nie chciał jej teraz wspominać.
Mimowolnie się uśmiechnął i spojrzał na Carlisle' a. Ten siedział zasłuchany w jego grę na gitarze i patrzył gdzieś w dal, wciąż się uśmiechał.
Natomiast Edward ze swoją małżonką oglądali jakiś ważny mecz. Ona siedziała w niego wtulona i wpatrzona w plazmę.
Jazz trochę przyspieszył grę na gitarze ale po paru sekundach uznał że ta piosenka powinna być wolna i zwolnił ruchy. Jedną myślą zmienił wszystkim nastroje na bardziej spokojne i teraz wszyscy siedzieli wygodnie i szczęśliwi.
- Powinnienem częściej używać swojego daru. - uśmiechnął się do swoich myśli.
Jeszcze raz spojrzał na piękną pogodę na dworze. Aż zachęcała do wyjścia.
- Hm, chyba zaraz pójdę porzucać sobie piłką baseball'ową. - pomyślał.
Uwielbiał ten sport. Był w końcu zwinny i szybki czego niektórzy zawodnicy mogliby mu tego pozazdrościć. Uśmiechnął się. Strasznie tęsknił za czasami gdy była jakaś burza grywali zawsze w tą grę. Cała rodzina bez wyjątków. Teraz nie chciał grać ale tylko porzucać piłką. Miał taki zamiar ale jakoś nie mógł się odczepić od gitary.

Volturi

Bella była wdzięczna Jasperowi, że poprawił jej humor. Przynajmniej przestala się tak martwić i nie musiała się bać, że ktoś zauważy.
Zamknęła oczy i słuchała gry wampira. Miał talent, to było pewne.
Spojrzała spod łba na Edwarda. Mądrala. Po chwili spojrzała na ekran telewizor, ale mecz ją nie zaciekawił. Spojrzała w okno, ale zobaczyła ścinę lasu, gdzieś tam daleko... I znowu.
-Uspokój się.- pomyślała.
Zamknęła oczy i wsłuchała się w delikatny rytm serca Renesmee.
Cieszyła się, że nie widać już jej uczuć, tak jakkiedyś.

Swan

Edward spojrzał na Jaspera.Usłyszał jego myśli o baseball'u.
- Może pogramy razem? - zapytał.
Jasper spojrzał na swojego brata z uśmiechem.
- Oczywiście.- pomyślał Jazz
- Carlisle, Bello idziecie z nami? Pograć w Basseball ? - zapytał z uśmiechem Edward. Wampirzyca przecząco pokiwała głową. Nie lubiła tej gry.

Moderator

- Fantastyczny pomysł ! - Powiedział Carlisle, który już zdążył zapalić się do gry. Uważał, że cudownie będzie pograć sobie z synami.

Cullen

Jasper pokiwał głową z entuzjazmem.
- W takim razie skoczę po piłkę do swojego pokoju. - powiedział i przestał grać. Oparł gitarę o fortepian i pobiegł na górę, do swojej sypialni wraz z walizką. Już po paru sekundach był na dole. W ręce miał nowiutką piłkę do baseball'u. Stanął przy drzwiach podrzucając piłkę do góry.
- To, co idziemy ? - zapytał, otworzył drzwi i wyszedł na powietrze.

[ wychodzi z domu ]

Moderator

- Chodźmy. - Uśmiechnął się prezentując śnieżnobiałe zęby w których odbiło się kilka zabłąkanych promieni słońca. Wyglądał przez ten moment jak gwiazda Hollywood, z tą tylko różnicą, że jego uroda była niesamowita, wręcz nieskazitelna. - Edward ? - Zwrócił się do syna, który szeptał coś Belli do ucha, tak cicho, że nawet wampiry przebywające w pomieszczeniu nie mogły o dosłyszeć, jeśli się nie przysłuchiwały.

Swan

- Już idę. - odpowiedział z uśmiechem.Cieszył się na myśl o wspólnej grze.
Pocałował Bellę w czoło i wstał. Podszedł do ogromnych szklanych drzwi. Otworzył je, do salonu wleciało świeże powietrze. Dało się w nim wyczuć zapach żywicy, sosny i delikatną woń nocnego deszczu. Ten piękny zapach był niemal namacalny.
- Ruszajmy. - powiedział ochoczo Edward, po czym wyszedł na ogród.

[ wychodzi z salonu ]

Swan

[wchodzi do salonu]

Edward wszedł do salonu żwawym krokiem. Bella nadal leżała na kanapie. W uszach miała słuchawki mp4. Kiwała głową w rytm muzyki. Było to bez wątpienia ostre brzmienie chyba ulubiona kapela Phila. Edward uśmiechnął się. Podszedł do swojej żony wyciągnął jej słuchawkę z ucha i wymruczał delikatnie :
- Wracamy do domu?
Bella przytaknęła kiwnięciem głowy. Nagle przytuliła się mocno do swojego męża. Edwardowi wydawało się,że coś jest nie tak z Bella. Ona jednak dobrze maskowała swój niepokój czy strach.
- Pójdę po kilka płyt, a ty idź po Nessie. - powiedział melodyjnym głosem po czym pogłaskał Bellę po poliku.
Nagle przez salon przebiegł z szaleńczą szybkością Jasper. Edward zdziwił się jego zachowaniem.
- Pójdę do niego. - powiedział wampir i ruszył w stronę schodów.
Edward słuchał myśli Jazza były dziwnei chaotyczne. Usłyszał dźwięk tłuczonego szkła. Bella usiadła ponownie na kanapie.

[ wychodzi z salonu]

Volturi

Bella patrzyła za odchodzącym mężem ze zmartwieniem. Martwiła się o Jaspera coraz bardziej. Włożyła ponownie słuchawki w uszy i połozyła się. Nie poszła po Renesmee, bo wiedziała, że na razie Edward musi porozmawiać ze swoim bratem. Włączyla jakaś balladę rockową i słuchała. Miała nadzieję, że wszystko się ułoży.

Swan

[ wchodzi do salonu]
Edward oparł się o ścianę. Bella nadal leżała na kanapie i słuchała muzyki.
Wampirzyca usiadła i popatrzyła pytająco na męża.
- Jadę z Jasperem do Seattle. - powiedział delikatnie po czym uśmiechnął się.
Bella odwzajemniła uśmiech.
- Jak chcesz to jedź do Charliego. - powiedział Edward.
Spojrzał na Bellę. Miała smutną minę. Dawno nie widziała swojego ojca. Martwiła się o niego choć wiedziała,że jest teraz pod czujną Sue.
Edward odwrócił się na pięcie i ruszył w stronę garażu.

[wychodzi z salonu]

Swan

[wchodzi do salonu]
Wbiegł bezszelestnie do salonu. Usiadł koło swojej żony i przytulił ją.
Bella położyła głowę na jego ramię.
- Rano weźmiemy Małą i pójdziemy do domu. - powiedział cicho Edward.
Wampirzyca przytaknęła cicho.
Edward zamyślił się. Do salonu, przez ogromne szklane drzwi wpadł łuna księżycowego światła. Jego blask oświetlił stojący w narożniku trochę zapomniany fortepian.

Volturi

-O czym myślisz? -spytała go Bella.
Patrzyła jak Edward obserwuje widok za oknem.
I znowu zbliżał się kolejny dzień.

Swan

- O wszystkim. - odpowiedział tajemniczo Edward.
Popatrzył na Bellę i uśmiechnął się.
- Rankiem weźmiemy Nessie i wrócimy do domu. - oznajmił stanowczo i przytulił się do swojej żony.