Sypialnia Reneesme

Swan

Edward westchnął.
- Myślę,że mała będzie sobie radziła równie dobrze jak jej mama. - uśmiechnął się i nagle spochmurniał.
Przypomniał sobie o Newtonie i jego zalotach. Zazgrzytał zębami. Nie uszło to uwadze Belli,która spojrzała na niego pytająco.
- Eh..przypomniał mi się ten nieszczęsny Newton. Twój ojciec byłby pewnie o niebo szczęśliwszy gdybyś spotykała się z Mikem a nie ze mną.- powiedział z zazdrością,która w pewnym momencie przerodziła się w smutek.

Volturi

Bella podeszła do Edwarda, przyłączyła dłoń do jego policzka, uśmiechął się smutno.
-Już to kiedyś przerabialiśmy. Kocham Ciebie i tylko Ciebie.
Spojrzała w głąd jego oczu.
-No cóż... Jakby nie było, to Mike nie był taki zły.- uśmiechnęła się, a Edward zacisnął usta.
-Ty Wariacie.
Pocałowała go lekko. Spojrzała na Renesmee.
-Mam tylko nadzieję, że Jacob będzie dla niej przyjacielem, jak cieżarem.

Swan

Edward nadal miał poważną minę.
- Gdybym nie wszedł z butami w twoje życie bawiłabyś się pewnie teraz jako człowiek na jakiejś szalonej akademickiej imprezie z Mikem!-zagrzmiał.
Bella spoważniała. Chciała już coś powiedzieć ale nagle Edward zaczął kontynuować.
- Przepraszam.- powiedział półszeptem. Odwrócił się do drzwi. Już chciał wyjść kiedy Bella złapała go za rękę.

Volturi

-Żalujesz?- szepnęła.- Jeżeli gadasz takie głupoty, to musi być jakiś powód.- zacinęła usta.
-Dobrze wiesz, że Mike, to bałwan! Nie spojrzałabym na niego nawet, gdyby był ostatnim mężczyzną na świecie!
Spojrzała na Renesmee, ale mała się nie obudziła.
Spojrzała ze wściekłością na Edwarda. Pomyślała, że musisz się uspokoić. Jak ona nienawidziła tej burzy uczuć. Kiedyś by się tak nie zachowała.

Swan

Edward westchnął ze smutkiem.
- Nie Bello,nie żałuje. - powiedział podnosząc brodę żony. Teraz widział,że się zdenerwowała. Uśmiechnął się do niej blado.
- O czym myślisz? - zapytał.
Bella znów spuściła wzrok. Edward przytulił ją z całej siły.
- Przepraszam. Nie wiem co mnie naszło. - powiedział nieśmiało.
Pocałował włosy Belli.

Volturi

-No to już tak nie rób.- mruknęła naburmuszona. Edward ją przytulił, ale nie odpowiedziała mu tym samym. Po chwili nie wytrzymała i musiała go dotknąć.
-Myślałam, że jesteś teraz szześliwy i nie będziesz już się zadręczać.
Spojrzała mu w oczy.

Swan

- Bello jestem bezgranicznie szczęśliwy. Tylko jestem zły na siebie. To moja niezwykle egoistyczna postawa doprowadziła do tego,że jesteś wampirem...- Powiedział patrząc Belli głęboko w oczy. Wziął głęboki oddech i już chciał dokończyć gdy dostrzegł minę Belli.
- Uspokój się kochanie. Nie żałuje żadnej sekundy spędzonej z tobą.- uśmiechnął się tak jak Bella lubiła najbardziej. Wampirzyca oczarowana uśmiechem męża mimowolnie westchnęła.
-Jesteś całym moim życiem. - wyszeptał jej do ucha.
Bella była jeszcze trochę zdenerwowana. Spojrzała na swoje stopy.
- Wszystko dobrze? - zapytał
Bella spojrzała na niego. Widać było,że już jej przeszło. Uśmiechnęła się.

Volturi

-Tak, chyba tak. Martwię się tym, że znowu zacząłeś ten temat. Od czasu przemiany nie słyszałam go ani razu.
Dotknęła ręką policzka Edwarda.
-Kochanie, umarłabym, gdybyś mnie nie zamienił w wampira, nie zapominaj.- szepnęła cicho i spuściła oczy.

Swan

Edward przytulił Bellę.
Stali tak dobre kilka minut. Milczeli.
Nagle Edward spojrzał Nessie i podszedł do niej.
Pogłaskał ją po głowie. Bella patrzyła na nich z roztkliwieniem.
Westchnęła. Edward poprawił pierzynę,która okrywała jego córkę.
- Może wybierzemy się gdzieś.? - zapytał z uśmiechem.

Volturi

-Jak Renesmee się obudzi?- uśmiechnęła się.- Gdzie chciałbyś si wybrać?
Podeszła bliżej niego i spojrzała na małą. Po raz kolejny westchnęła.

Swan

-Hmm,gdzie zawsze chciałaś się wybrać w podróż?-zapytał głaskając Bellę po poliku.
- Oczywiście Nessie weźmiemy ze sobą. Jeśli tylko będzie chciała. - westchnął
- Jacoooooob! - usłyszał myśli córki Edward.
- Eh jak na razie to Reneesme myśli o Jacobie. Śni jej się wielka zielona łąka i właśnie Jacob.Chyba się go nie pozbędziemy - westchnął
Bella skrzywiła się delikatnie.

Volturi

-On jest dla niej za stary.- mruknęła, chociaż wiedziała, że niedługo i to przestanie być jakimkolwiek pretekstem.
-Mogę, chyba tylko na Antarktydę...-skrzywiła się.- Dopadnę jakiegoś słodkiego pingiwna i będę go przebolewać następne sto lat.
Jednak powiedziała to, jakby do siebie.
Spojrzała na Edwarda, a on patrzył na Renesmee.
-Chociaż ona nam się udała.- uśmiechnęła się słabo.

Swan

Edward roześmiał się dźwięcznie.
- Według Ciebie tylko ona nam się udała?- roześmiał się znów.
Bella chwyciła się pod biodra. Edward przytulił ją z uśmiechem na ustach.
- Chiny,Francja, Anglia...?-zapytał słodko.

Volturi

-Wiesz, chyba tylko ona.- droczyła się z nim.
Skrzywiła się po chwili.
-I mam cały dzień siedzieć w hotelu i myśleć o tym, żeby nie zabić jakiejś sympatycznej babci? To już wolę jechać na Syberię.
Pokręciła głową.
Chwyciła go w pasie.
-Edwardzie?

Swan

Edward zamyślił się.
- No to w takim razie pojedziemy gdzieś gdy będziesz się w pełni kontrolować. - powiedział. Bella spojrzała gdzieś w bok.
-Wierzę,że będzie to niedługo. Świetnie sobie radzisz. - komplementował Bellę,Edward.
Wampirzyca spojrzała na swojego męża i nieśmiało się uśmiechnęła.