Sypialnia Reneesme

Zimna Istota

-Jacob, ty chyba mnie nie rozumiesz. - Zdenerwowała się. - Umiem wykryć, kiedy ktoś kłamie. On tak silnie sobie wmówił, że to wpojenie, że sam w to uwierzył! Ale widzę, że kłamie, chociaż o tym nie wie. Naprawdę nie rozumiesz? - Zawiodła się na nim. Myślała, że mogliby się zaprzyjaźnić...

Volturi

- Porozmawiam z nim o tym, ale nie będę pochopnie wyciągał wniosków. Maggie nie wątpię w Twój talent, ale być może u wilkołaków się to nie sprawdza. Przykro mi, że się zdenerwowałaś i zawiodłaś, ale swojego zdania tak szybko nie zmienię - powiedział spokojnym tonem.
-Niestety, ale nie dam rady dłużej tu już siedzieć - popatrzyła na minę Maggie i stwierdził, że nie będzie jej już bardziej denerwował.
-Dobranoc - powiedział cicho. Schylił się jeszcze nad Ness i pocałował ją w czółko. Szepnął jeszcze miłe słówko i wyszedł. Nie był w stanie racjonalnie myśleć.

Zimna Istota

-Dobranoc. - Wyszeptała Maggie, patrząc za oddalającym się Jacobem.
Do jasnej cholery! Czy to możliwe, że nawet jej talent szwankuje? Na pewno nie, widziała jak na dłoni, że Seth kłamał. Tak, jak zawsze... Jak każdego. Jacob po prostu jej nie ufał. Nie znał jej. I najwyraźniej nie chciał poznać.
Jego strata.
Maggie uznała, że czas na wizytę u Carlisle'a.
-Śpij, maleńka - ucałowała Renesmee i wyszła.

Cullen

Następnego dnia rano niebo w Forks było niespotykanie jasne a wysoko na nim widniało jasne słońce. Gdy jego promyki wdarły się do niewielkiego, acz przytulnego pokoju Renesmee, przewróciła się niespokojnie w łóżku, po czym otworzyła powieki ukazując tym czekoladowe tęczówki...Takie same, jak u swojej mamy.
Wstała i rozejrzała się. Na widok ładnej pogody za oknem uśmiechnęła się. Lubiła taką pogodę. Jako jedyna z całej rodziny mogła swobodnie przebywać na słońcu, gdyż jej skóra nie mieniła się tak bardzo w słońcu.
- Dzisiaj będzie wspaniały dzień - stwierdziła, uśmiechając się po raz drugi, po czym podeszła do szafy, by wyjąć jakieś ubrania.
Gdy skończyła się ubierać, ruszyła do drzwi, by udać się do domu swojej całej rodziny. Stęskniła się za nimi.

Quileute

Do pokoju weszła Esme.
-Nessie? Jesteś tu? Szukam cię już od godziny. - krzyknęła, chociaż nikt jej nie odpowiedział.
-Hmm... pewnie jest już w domu - mruknęła po czym wybiegła z domku i ruszyła przez las...

Volturi

[z plaży i lasu]

Bella wzięła Renesmee i wróciły do domu.
-Skarbie, myślę, że powinnaś się przespac. To był ciężki dzień.
Zobaczyła jednak pytanie w oczach swojej córki.

Cullen

- Nie chcę jeszcze spać - oznajmiła, patrząc uważnie na swoją matkę. - O czym rozmawiałaś z Jacobem?

Volturi

-No dobrze, ale jak Ci opowiem to pójdziesz chociaż na chwile, co?
Uśmiechnęła się do swojej córki.
-Widzisz, Kochanie... Jesteś dla mnie najważniejsza na świecie. Dla Jacoba również. On... on Cię kocha.
Z jakim ciężkim sercem mówiła owe słowa!
-Chce, żebyś była szcześliwa. I mogła prowadzic jak najbardziej normalne życie. Może kiedyś pójdziesz do szkoły, chociaż nie wiem czy to dobry pomysł...- uśmiechnęła się dwo swoich myśli.

Zimna Istota

[z granicy]
zapukałam cichutko.
- Cześć. Bello, porozmawiajmy chwilkę... Nessie, widzisz, pewnie to co powiedział ci Jacob dało ci do myślenia... Ale wszystko zrozumiesz w swoim czasie. Jak będziesz starsza.

Volturi

-Tanya ma rację, Kochanie. Może teraz jesteś pogubiona, ale nie martw się. Jacob'owi także jest ciężkę.

Cullen

- Wiem o tym. Jacob już mi to powiedział - oznajmiła, uśmiechając się do mamy. - Chciałam z wami porozmawiać o szkole, ale nigdzie nie widzę taty.

Volturi

-Tata... Hmm, wybrał się na większę polowanie. Tanya, Tobię też by się jakieś przydało. Może weźmiemy potem Renesmee i przejdziemy się do lasu? Ale ja wtedy pójdę, gdzie indziej... bo...bo muszę coś zrobic.
Uśmiechnęła się krzywo.
-Kochanie, a chciałabyś iśc do szkoły?

Zimna Istota

- Bello, wiem, że może żywisz do mnie urazę, po tej historii z edwardem, może mnie nie lubisz, może coś, ale wy jesteście dla mnie teraz rodziną i nie chcę tu wszczynać żadnych kłótni, ani dzielić was na strony. Po prostu wspólnie, choć może niesłusznie bo ty jesteś jej matką, uznaliśmy że lepiej będzie jeśli teraz zacznie postrzegać świat inaczej niż jako dorosła... Że szybciej się w tym połapie... Ale co do tej szkoły, to co, Ness, chciałabyś spróbować ? bo mam plan, który będzie ci zapewniał pełen komfort i bezpieczeństwo, a rodzice będą spokojni - puściłam jej oczko.

Cullen

- Chyba tak. Nie mam tutaj znajomych, a poza tym powinnam się uczyć. Wy wszyscy skończyliście szkoły.

Volturi

-Tylko mamy problem... Musimy poczekac, aż Renesmee przestanie tak szybko rosnąc. Już niby się trochę zwolniło, ale musimy porozmawiac z Carlisle. Myślę, że to będzie najrozsądniejsze.
-Tanyo... Już od dawan nie mam do Ciebie urazy.
Uśmiechnęła się do niej.
-Tylko wolę zapolowac sama. Myślę, że mi to wybaczycie.