Garderoba Belli

Moderator

Miejsce, do którego Bella nie jest zbytnio przywiązana.

Volturi

[z sypialni]

Weszła i odwróciła się do swojego męża. Spojrzała na niego wyczekująco.

Nocny Łowca

[ze swojego pokoju]
Kate postanowiła porozmawiać z Bellą. Kto jeśli nie ona będzie potrafił jej doradzić, w końcu ona sama dla Edwarda poświęciła swoje dotychczasowe życie. Gdy weszła do ich domu usłyszła że wchodzą do garderoby. Poszła za nimi a przed wejściem zapukała:
-Mogę wejść?-zapytała

Volturi

Bella spojrzała na Edwarda, powiedziała:
-Oczywiście, Kate.
Zobaczyła jakieś dziwne zmieszanie na twarzy swojego męża, albo jej się wydawało. Było ostatnio, przecież rozdrażniona.

Nocny Łowca

-Bello czy...-zobaczyła że chyba im przeszkadza- mogłabym cię porwać na chwilę. O ile nie przerwałam wam w jakiejś ważnej rozmowie-dodała niepewnie

Volturi

-Nie, nie. Oczywiście, że nie przeszkadzasz.
Nie patrzyła na swojego męża, mógł poczuc się urażony, ale słyszała w głosie Kate, że to coś ważnego. Była jak "Obrońca Praw Zwierząt", musiała wszystkim pomagac.
-Edardzie, mam nadzieję, że nie będziesz zły, jeśli na chwilę wyjdę.
Uśmiechnęła się do swojego męża.

Nocny Łowca

Widziała po minie Edwarda że bardzo chciał porozmawiać z Bellą, ale ta jednak chciała jakby to odwlec:-Można powiedzieć że ja też się jednak dzisiaj komuś przysłużyłam-pomyślała ironicznie.
-Bello może chodźmy na spacer

Volturi

[z ogrodu Cullenów]

Weszła do garderoby. Edward czekał na nią, ale widocznie czymś się zajmował. Może wybierał jakieś ubranie?
Spojrzała na swojego męża i pomyślała, że ma wielkie szczęście mogąc byc z nim. Był najpiękniejszym mężczyzną jakiego w życiu widziała. Mimo, że była zmartwiona przez to, że miał dziwną minę, rzuciła mu się w ramiona i wyszeptała:
-Tęskniłam...

Swan

[]

- Ja też tęskniłem,kochanie..-opowiedział całując Bellę w jej piękne brazowe włosy.
- Możesz mi powiedzieć gdzie byłaś? Wszyscy Cię szukali. - wycedził przez lekko zacisnięte zęby.
- A właśnie czy Reneesme mówiła Ci coś o...-przerwał na chwilę i zapatrzył się w jej oczy- o Volturi? - zapytał grzecznie.

Volturi

-Ja...-nie wiedziała co ma mu odpowiedzieć.
-Powiedz mi lepiej, gdzie Ty byłeś...-powiedziała w końcu.
Troche zdziwiła ją jego rekacja, jego pytanie, jego oczy.
-Mówiła, że śnili jej się... Edward... Czy coś nie tak?
Odsunęła się troche od niego i próbowała odczytac, coś z jego oczu, ale on potrafił się maskować.

Swan

-Bello! Powiedz mi gdzie byłaś! - zagrzmiał być może trochę za mocno.
- Słyszałem myśli Nessie. Rozmyślała o Volturii. Trzeba z nią porozmiawiać i powiedzieć jej żeby się nie martwiła - powiedział tym razem bardziej łagodnie.

Volturi

Spojrzała zakłopotana na podłogę. Zobaczyła delikatne płatki kurzu, tylko oczy wampira mogły dostrzec, taki drobiazg.
Jej wzrok powrócił na męża.
-Edwardzie, nie chciałabym, żebyś się denerwował. To, po prostu wyda się strasznie dziwne...
Widziała płomień w oczach Edwarda.
-Byłam na polowaniu i pobiegłam za daleko, zamyśliłam się. Gdy się zorientowałam, gdzie jestem wyczułam innego wampira. Wiem, wiem. Powinnam uciekać, jednak coś mnie pociągnęło w tamtą stronę, wiesz jaka jestem. Nie uwierzysz, ale spotkałam tego wamipra, a do tego pijącego krew zwierzęcia! Czy to nie dziwne?-Oczy jej zabłysły.- Poczekałam aż skończy, cały czas byłam nieufna... Ja... Zaczęłąm z nim rozmawiać i po prostu zagadałam się. Wybacz, że tak długo mnie nie było.
Skrzywiła się.

Swan

- Och Bello to było takie nieodpowiedzialne.! Co by było gdyby Cię zaatakował? Mój Boże, nawet nie chcę o tym myślec.! - powiedział z płonącymi oczami.
- Nigdy więcej tak nie rób.- przytulił ją mocno. - Wierz mi,że nie darowałbym sobie gdyby coś Ci się stało.- pocałował ją w czoło.

Volturi

-Och, wiem Edwardzie, ale on był taki fascynujący...-wtuliła się w swojego męża. I przypomniało jej się jak rozmawiała z nieznajomym wampirem. Pomyślała, że to było bardzo dziwne.
Nagle, jakby dostała olśnienia.
-Przepraszam bardzo, a gdzie Ty byłeś?
Odusnęła się od swojego meża i spojrzała na niego groźnie.

Swan

- Eh...wstyd mi się przyznać.-odpowiedzial zakłopotany,puszczając przy tym oko oraz pokazujac swój firmowy uśmiech.