Fikcja a rzeczywistość

Administrator

Książki sagi należa do tych, które całkowicie wciągają i przenoszą czytelnika w inny świat (przynajmniej niektórych, między innymi użytkowników tego forum, jak sądzę Wink

)

Czy zdarzyło Wam się jakieś twilightowo kojarzące się wydarzenie w prawdziwym życiu?

Mnie 2 razy (no, może więcej, ale te były najbardziej spektakularne Wink

):

Kiedy pierwszy raz przejeżdzało obok mnie srebrne Volvo c30, z wrażenia mało nie skręciłam sobie za nim karku, a do tego wypusciłam z rąk smycze, bo byłam akurat z psami na spacerze. Kiedy już ochłonęłam, oczywiście musiałam je gonić przez połowę trawników Very Happy

Pewnego pięknego dnia, kiedy weszłam do swojego ulubionego pubu i stanęłam przy barze, naprawdę, ale to naprawdę przez moment myślałam, że zwariowałam i widzę Edwarda. Kiedy już chciałam dzwonić po pogotowie, okazało się, że faktycznie siedzi tam chłopak bardzo do niego podobny (właściwie do Pattinsona, rzecz jasna). Co więcej, ów chłopak do mie pomachał, co byłoby się dla mnie kiepsko skończyło, ponieważ stwierdziłam, że choroba postępuje w szybkim tempie. Dopiero po chwili rozpoznałam w nim swojego dawno nie widzianego kolegę, na którego urodę wcześniej nigdy nie zwróciłam uwagi (wcześniej czyli przed obejrzeniem filmu). Bardzo nielubianego przeze mnie kolegę zresztą. No ale - czego się nie robi dla Edwarda - stwierdziłam, że na pewno wcześniej zbyt ostro go oceniałam i na upartego prowadziłam konwarsację. Niestety nie zakończyło się to zmianą mojego zdania na jego temat, a wierzcie mi, że bardzo się starałam, bo to naprawdę kopia Robwarda, ma nawet taką samą fryzurę. Ech.. Jakie to życie jest niesprawiedliwe Wink

Quileute

Cullen

Co do srebrnego volvo to nie trudno jest nie zareagować na jego widok. Kilka dni temu przejechał taki samochód obok mnie. Serce mi przyśpieszyło i odruchowo spojrzałam kto jest kierowcą. Spotkało mnie ogromne rozczarowanie, że ni był nim Edward Cullen Very Happy

Swan

Cullen

Swan

Cullen

Koło mnie też kiedyś przejechało srebrne volvo.aż zaniemówiłam z wrażenia. później kuzynka musiała mnie cucić że to tylko niby samochód.;D
ale żadnego więcej nie miałam zdarzenia.

Quileute

Och, wszyscy widzieli już volvo Edwarda, a ja nie :P Może dlatego, że nigdy nie zwracam uwagi na samochody. Wiem jednak, że w mojej miejscowości coraz większą popularnością cieszy się podobny samochód do takiego, jaki ma Rose. Może to nie jest dokładnie taki sam, ale napewno bez dachu. Są również czerwone Very Happy

Volturi

Ja bardzo dużo zapamiętałam z książki przerabiając to momentalnie na rzeczywistość co jest głupotą ale, niestety.. :P
Jeśli chodzi o auta mam to samo, tzn, gdy ostatnio widziałam Jeepa wranglera o mało co bym nie zemdlała. ;]
Kiedyś w sklepie słyszałam piosenkę z soundtracku "Twilight" i też zaczęłam się ekscytować tym ;]
Takie głupie sytuacje... ale jednak coś tam jest.
Oczywiście, gdy ktoś coś zacznie rozmawiać na temat książek momentalnie schodzę do sagi ;D Gdy słyszę imiona bohaterów albo i też aktorów, od razu jestem uradowana i wdaję się w dyskusję ;]
Oglądam obsesyjnie filmy z aktorami, filmu "Zmierzch", wchodzę na wszelkie strony dotyczące sagi Wink

A od kilku tygodni (no może miesięcy) odliczam sobie obsesyjnie dni do premiery "New Moon", aktualnie mogę powiedzieć, że jeszcze zostało 99 dni ;D natomiast za 2 godziny ulegnie to zmianie i pozostanie tylko 98 dni Wink

Moderator

Już 98 dni. :P
Ja z samochodami mam tak samo. Piszczę jak widzę C30 (nie tylko ze względu na Edwarda, ale kocham po prostu ten samochód), wykręcam kark, żeby sprawdzić każdego podobnego do S55 (którego btw. widziałam tylko ze 2 razy) Mercedesa. Każdy Edward kojarzy mi się z Cullenem i uśmiecham się, kiedy widzę zapisaną Alice (bot) na moim gadu.
Poza tym np. zaczynam gadać cytatami ze Zmierzchu z przyjaciółką, albo odgrywam sceny sama ze sobą jedząc obiad. :P I wiele wiele innych.

Moderator

Volturi

Moja psychika została opanowana, tyle powiem.
Wczoraj na imprezie, gdy wszyscy już , że tak powiem mieli fajnie, i siedzieli sobie, albo leżeli, byli spokojni, odpoczywali (albo po prostu brakowało im sił), ja natomiast w tym momencie przypomniałam sobie o "Zmierzchu" i zaczęłam na początku od opisywania lasu i w ogóle, a potem tak się wkręciłam, że nie mogłam skończyć. Wiem tylko tyle, że na samym końcu zostałam ja i śpiąca koleżanka, a reszta gdzieś wyemigrowało.
Jednym słowem, miałam taka banię, że wymyślałam, własną historię, może nie do końca własną, tylko po prostu inaczej ubrałam ją w słowa. Wink

Na sam koniec pamiętam, że zaczęłam jeszcze coś tam ryczeć, że na urodziny chce dostać bilet, żeby wyjechać i zobaczyć (i teraz nie jestem pewna) cały ten "Zmierzch na własne oczy" (nie wiem o co mi chodziło, może chciałam dostać bilet do Forks itp <lol2>) jednym słowem odbija mi.

Cullen

Kiedy byłam u dziadków nieźle się ździwiłam.
Otóż kiedy wyglądałam przez okno pod domem babci stanęło
srebrne volvo C30. Aż serce zaczęło walić. Nagle ktoś zadzwonił do drzwi.
Szybko otworzyłam drzwi i okazało się że stoi tam jakiś starszy pan. Okazało się że to kolega dziadka z pracy. Ale najlepsze jest to że ma on na imię Edward. Tylko jest starszy od Edwarda. I nawet miły. Wink

Moderator

Starszy niż 108 lat, bo przecież tyle ma Edzio ? To gratulacje dla pana Edwarda. :P

Nomad